Jode savanne

8 februari 2015 - Paramaribo, Suriname

4 februari
We worden om10.45 uur opgehaald voor een 3 daagse tour naar Overbridge Resort, gelegen aan de Suriname rivier,tropisch regenwoud/oerwoud.
Het is slechts een uur rijden. We beginnen hier met een lunch, onze bungalow is nog niet klaar. Het resort ligt aan de Surinamerivier. Vroeger waren hier de suikerplantages, het boek/ film:Hoe duur was de suiker heeft zich in deze omgeving afgespeeld,alhoewel er ook filmbeelden in Afrika opgenomen zijn, maar het verhaal speelt hier en dat was wel realiteit. De natuur is erg mooi, heel stil, veel vogels, apen en andere dieren in het wild, wij zien slechts de vogels. Er is een strandje om te zonnen en de rivier om te zwemmen. Er is een afzetting omdat de stroming te gevaarlijk is. Bij eb is er daardoor niet te zwemmen. Als je het mooie blauwe water op Bonaire gewend bent is het bruine water van de Suriname rivier niet zo aantrekkelijk om te zwemmen, dat doen we dan ook niet. We genieten hier van de rust en de vogelgeluiden.Naast het resort is de plek waar vroeger de hoofdstad van Suriname was: Toranica. Daarna werd het Paramaribo.

5 februari
De ochtend doen we het rustig aan, we wandelen een stukje langs het strandje en genieten van de rust en omgeving. Om12.15 uur worden we opgehaald voor de trip naar de Joden Savanne. We gaan per boot over de rivier en zijn wederom de enige twee,dus weer alle rust en alle aandacht.Onze kapitein is een Arawak indiaan. Er leven hier zo'n 60 verschillende indianen stammen,waarvan er heel veel dorpen hier langs de rivier zijn.Onzegids is ook een jager, hij jaagt op zwijnen, tapirs en luipaarden, zij allen leven hier in het oerwoud,maar doordat er veel regen gevallen is in de laatste weken vinden de dieren genoeg water in de kreken en komen daardoor niet richting de rivier om te drinken, dus word het moeilijk om hen te vinden.
Wij brengen een bezoekje aan een heel oude plantage, deze is van een Nederlander en altijd bewoond gebleven, van vader op zoon. Vroeger was het een cacaou en koffie plantage, we zien de cacaou vruchten dan ook en kunnen proeven. Behalve cacaou ook heel veel vruchten. Veel ligt opde grond omdat de apen ook plukken en eten van de vruchten. Er wonen niet veel mensen meer, ze leven van alles wat de natuur opbrengt en hebben kostgrondjes. Er wordt een kruid verbouwd:crontor,dat een veel gebruikt kruid is o.a in pindasaus.
Na dit bezoek varen we door naar de Joden Savanne. Onderweg passeren we een ingestortte brug, deze is ingestort doordat een schip er tegenop gevaren is, de kapitein was dronken. Voor de inwoners op de linker oever was dit een groot probleem, zij verbouwen o.a. ananas en moesten wel naar de markt om dit te verkopen . Er is een nieuwe brug gebouwd door Balast Nedam. De brug is sinds december in gebruik, aan de infrastructuur wordt gewerkt. Onze gids is erg enthousiast over dit resultaat en over Balast Nedam. Vol trots vertelt hij en varen we er even onder door.
Dan varen we een klein stukje terug naar de Joden Savanne. We gaan een trap op omhoog, dit is de oude trap, we betreden een historische plek. Hier leefden de Joden,vooral de Portugese en Spaanse Joden. We beginnen bij de ruine van de synagoge en wandelen verder door langs het Joodse Kerkhof en het kerkhof voor de vrije slaven. In de tweede wereldoorlog zijn de Joden gevlucht. Gevangenen uit Indonesie en NSB-ers werden hier te werk gesteld. Zij werden verplicht om de graven op te graven en zo de gouden sieraden van de Joden te verzamelen.
Ook is er nog een bijzondere bron, die altijd water geeft, het zou helend zijn.
Het was een bijzondere ervaring om hier te zijn. Er valt nog heel veel over te vertellen, maar de informatieborden (zie de teksten bij de foto's) vertellen het veel beter.
Hierna varen we terug naar Overbridge, een schitterende tocht.
Onderweg zien we heel veel boomstammen, hardhout. Vervoer over water. Een groot bedrijf. Het mooie is dat ze niet alleen kappen maar ook weer herplanten.
Om 4 uur zijn we terug op Overbridge. We verblijven hier nog tot de ander dag.

Foto’s

1 Reactie

  1. Corrie en Kees Groeneveld:
    8 februari 2015
    Met interesse het reisverslag gelezen!