Commewijne plantages
6 februari 2015 - Paramaribo, Suriname
3 februari
Om 8.45 moesten we bij de Marine trap zijn. Natuurlijk waren we te vroeg, er was nog geen mens en ook geen boot. Vandaag met de boot over de Suriname rivier en over de Commewijne, hier liggen tal van plantages, sommige nog bewoond, anderen verlaten. De boot komt exact op tijd, in totaal waren we met 9 mensen, leuk groepje en ook de klik was er weer. We vaarden eerst naar Fort Amsterdam en passeerden Eco Inn Resort, ons hotel, een leuk gezicht vanaf het water. Ook langs het huis van Bouterse, een enorme villa en nog tal van luyxe woningen. Fort Amsterdam is nu ingericht als openlucht museum. In de kruithuizen een foto tentoonstelling van de geschiedenis uit de slaventijd, maar ook vanuit de oorlog waarin Suriname een verdedigende rol heeft gespeeld. O.a. het verdedigen van het bauxiet dat Amerika nodig had voor het aluminium voor vliegtuigen. De Duitse vloot wilde deze stroom graag onderbreken, maar de Surinamers hebben heel wat boten getorpedeerd. De duitsers werden hier gevangen gezet. Net iets buiten het terrein staat nog een schitterend gerestaureerd plantagehuis. In de gevangenis is de geschiedenis van de slaven uitgebeeld, de kleine ruimte die ze hadden tijdens het vervoer per boot, ongelooflijk als je die afbeeldingen ziet. Na bezoek aan het fort gaan we naar de plantage Werk en Rust aan de Commewijne rivier. Hier worden we rondgeleid door een man die hier al zijn hele leven woont. De eigenaar van de plantage is een Nederlander. Hij heeft grond verkocht aan de mensen die hier willen wonen,zij hebben hier hun huizen gebouwd. Zij mogen niet verkopen, als zij vertrekken of dood gaan gaat de grond weer naar de eigenaar van de plantage. De gemeenschap leeft hier veelal van wat de grond opbrengt. Heel veel vruchten, groente,geneeskrachtige kruiden en vis uit de rivier.
Met elkaar zorgen ze voor het wel en wee op de plantage, ook is er een schooltje, dit alles doen ze zonder de subsidie van de regering. De man die ons rondleidde was nog maar 48 jaar, maar werkte niet meer,hij doet van alles in belang van de plantage. Bij zijn huis kweekte hij kaaimannen en schildpadden, als zij groot genoeg zijn zet hij ze terug in de natuur. Wij kregen van hem kokosmelk te drinken en mango en meloen te eten. Toen we weg gingen stak hij elke vrouw een hibiscus achter het oor.
Na deze plantage gingen we naar de volgende:Frederiksdorp. Ook hier is de eigenaar een Nederlander die getrouwd is met een Surinaamse vrouw. De plantage is erg goed onderhouden, er is een restaurant en gasten woningen. Ziet er allemaal erg luxe uit.Hier werd in het verleden veel suikerriet verbouwd,er staat dan ook nog een oude schaal waarin de suikerriet gekookt werd en tot stroop gemaakt, een behoorlijk zware klus. Ook lopen er veel kleine watertjes, deze zorgden voor de irrigatie van het land. In het restaurant krijgen we een heerlijke lunch. Bamie, groente met garnalen erin en kip. Het smaakte voortreffelijk.
Op de boot waren we ook al verwend met lekkere hapjes, dus al met al was alles weer goed verzorgd. Op de terugweg was het dolfijnen spotten.Precies op de kruising van de Commewijnerivier en de Surinamerivier kan je ze tegen komen en we hebben ze gezien, heel veel, maar ze duiken iedere keer weer erens anders op en blijven niet lang boven water, dus hebben we ze niet kunnen vastleggen, maar wel leuk om te zien. Om 17.00 uur meren we weer aan. We hebben wederom een heerlijke dag gehad en veel gezien en gehoord. De verhalen zijn bijna niet na te vertellen.
Om 8.45 moesten we bij de Marine trap zijn. Natuurlijk waren we te vroeg, er was nog geen mens en ook geen boot. Vandaag met de boot over de Suriname rivier en over de Commewijne, hier liggen tal van plantages, sommige nog bewoond, anderen verlaten. De boot komt exact op tijd, in totaal waren we met 9 mensen, leuk groepje en ook de klik was er weer. We vaarden eerst naar Fort Amsterdam en passeerden Eco Inn Resort, ons hotel, een leuk gezicht vanaf het water. Ook langs het huis van Bouterse, een enorme villa en nog tal van luyxe woningen. Fort Amsterdam is nu ingericht als openlucht museum. In de kruithuizen een foto tentoonstelling van de geschiedenis uit de slaventijd, maar ook vanuit de oorlog waarin Suriname een verdedigende rol heeft gespeeld. O.a. het verdedigen van het bauxiet dat Amerika nodig had voor het aluminium voor vliegtuigen. De Duitse vloot wilde deze stroom graag onderbreken, maar de Surinamers hebben heel wat boten getorpedeerd. De duitsers werden hier gevangen gezet. Net iets buiten het terrein staat nog een schitterend gerestaureerd plantagehuis. In de gevangenis is de geschiedenis van de slaven uitgebeeld, de kleine ruimte die ze hadden tijdens het vervoer per boot, ongelooflijk als je die afbeeldingen ziet. Na bezoek aan het fort gaan we naar de plantage Werk en Rust aan de Commewijne rivier. Hier worden we rondgeleid door een man die hier al zijn hele leven woont. De eigenaar van de plantage is een Nederlander. Hij heeft grond verkocht aan de mensen die hier willen wonen,zij hebben hier hun huizen gebouwd. Zij mogen niet verkopen, als zij vertrekken of dood gaan gaat de grond weer naar de eigenaar van de plantage. De gemeenschap leeft hier veelal van wat de grond opbrengt. Heel veel vruchten, groente,geneeskrachtige kruiden en vis uit de rivier.
Met elkaar zorgen ze voor het wel en wee op de plantage, ook is er een schooltje, dit alles doen ze zonder de subsidie van de regering. De man die ons rondleidde was nog maar 48 jaar, maar werkte niet meer,hij doet van alles in belang van de plantage. Bij zijn huis kweekte hij kaaimannen en schildpadden, als zij groot genoeg zijn zet hij ze terug in de natuur. Wij kregen van hem kokosmelk te drinken en mango en meloen te eten. Toen we weg gingen stak hij elke vrouw een hibiscus achter het oor.
Na deze plantage gingen we naar de volgende:Frederiksdorp. Ook hier is de eigenaar een Nederlander die getrouwd is met een Surinaamse vrouw. De plantage is erg goed onderhouden, er is een restaurant en gasten woningen. Ziet er allemaal erg luxe uit.Hier werd in het verleden veel suikerriet verbouwd,er staat dan ook nog een oude schaal waarin de suikerriet gekookt werd en tot stroop gemaakt, een behoorlijk zware klus. Ook lopen er veel kleine watertjes, deze zorgden voor de irrigatie van het land. In het restaurant krijgen we een heerlijke lunch. Bamie, groente met garnalen erin en kip. Het smaakte voortreffelijk.
Op de boot waren we ook al verwend met lekkere hapjes, dus al met al was alles weer goed verzorgd. Op de terugweg was het dolfijnen spotten.Precies op de kruising van de Commewijnerivier en de Surinamerivier kan je ze tegen komen en we hebben ze gezien, heel veel, maar ze duiken iedere keer weer erens anders op en blijven niet lang boven water, dus hebben we ze niet kunnen vastleggen, maar wel leuk om te zien. Om 17.00 uur meren we weer aan. We hebben wederom een heerlijke dag gehad en veel gezien en gehoord. De verhalen zijn bijna niet na te vertellen.
Carla vertelt ook veel over haar verleden in Suriname. Zijn toch even andere verhalen. Met name over Fort Zelandia en haar vakantietripjes over de rivier. Maar dat is dan ook al heel lang geleden.
Geniet van deze geweldige trip.
Hier gaat alles redelijk goed.
Veel liefs van Gijs en Janny